Szachy
Owa go mieczem królowa przebiłaże nie kto inszy ta go rzecz cieszyła
Pękaty czerep został ale głowa ścięta
z drewnianego cesarza czyni prezydenta
Utracone królestwo jest to smutny pejzaż
Królowo niecierpliwa dokąd i z kim odjeżdżasz?
Nie lękaj się nie dogna wzrok ani krzyk bez celu
spokojny jestem do dna nie wzruszy mnie nikt ani ty ani ty przyjacielu
Zamiast odkrywać nowe lądy w trudzie
nowe lądy odkrywasz przy boku pięknej lecz cudzej
królowej czy kwiaciarki Sama jak kwiat prześliczny
odmienia twoje myśli i widok okoliczny
W świecie podobnym do kuli radzi są nawet żołnierze
i ty który chodzisz po alhambrze króli jak cygan po boskiej operze
Tutaj jest wojna szczęśliwa pod wezwaniem królowej
kto padł ten się jutro zrywa i nie wojna lecz łowy
Łowco! dzikie gęsi wędzisz w dymie fajek
pod skowrodą mięsiw śpisz jak mech pod skrzydłem czajek
Snem mocnym jak gorzałka wzbierasz na schwał
znów i znów szalona pałka z lądu na ląd będziesz gnał
W tej uroczej pogoni podszeptów niespodzianek
serce nieufnie dzwoni aż zobaczysz przystanek
Na semaforze poranku czerwone słońce jak talar
na wieżach laufry na koniach dmą i dmą na alarm
Ach spójrz Krzysztofie jak śpieszą latarnicy
jak gaszą białe lampy na czarnej szachownicy
w katolickiej Polsce pochodzenie ma takie znaczenie ?!
OdpowiedzUsuńDla nas żadne
Usuń