Debiuty szachowe dla początkujących - część pierwsza

Początkujący szachiści często nieudanie rozgrywają początkową fazę partii. Oczywiście trudności nie sprawiają same ruchy (bo ich nauczyć się nie sztuka) ale ich logika.
Czegoż nie można zobaczyć w partii żółtodziobów: atak pionowy, miotanie się hetmanem po całej szachownicy, niefrasobliwość w obronie i osłabianie pozycji swojego króla.

Jak należy grać aby uniknąć grubych błędów?

Trzeba zapamiętać trzy magiczne słowa:
pierwsze - centrum,
drugie - mobilizacja,
trzecie - bezpieczeństwo.

Centrum
Problem centrum zawsze zajmował szachistów w dawnych czasach. Uważano że ten, kto zajmie swoimi pionami centralne pola e4, d4, e5, d5 powinien szukać drogi do szybkiego zwycięstwa. Najlepiej przy pomocy taktyki.
Współcześnie nie formuje się już tak kategorycznych ocen, ale pierwsza zasada debiutowała pozostaje niezmienna: najważniejsze w debiucie jest centrum.
Dlatego trzeba dążyć do opanowania centrum swoimi pionkami i tak wyprowadzać figury, aby móc je atakować. 

Partia Włoska

Dla zilustrowania tej zasady partia z siedemnastego wieku, z rękopisu włoskiego szachisty Gioachino Greco.

Książka Gioachino Greco

Przejrzyjcie uważnie poniższą partię zwracając uwagę na komentarze.

ChessBase

NN–NN1–0C201650Jurek i Basia

1.e4 e5 2.f3 c6 3.c4 c5 Tak grano w XVI i XVII wieku we Wloszech. Do chwili obecnej ten sposob rozgrywania partii nosi nazwe Partii Wloskiej 4.c3 f6 5.d4 exd4 6.cxd4 b4+ 7.c3 xe4 8.0-0 Biale ofiarowaly piona ale maja w zamian za to szereg korzysci. Taka ofiara nazywa sie gambitem (z wloskiego "dare il gambetto" czyli podstawic noge) xc3 9.bxc3 xc3 Tak grano dawniej, silniejsze jest d5 10.b3 Najlepsze w tej pozycji bylo Ga3 z wygrana. Po ruchu w partii czarne moga zagrac d5 z kontrgra. xa1 11.xf7+ f8 12.g5 e7 13.e5! xd4 14.g6! d5 15.f3+ f5 16.xf5 xe5 17.e6+ f6 18.xf6 gxf6 19.xf6+ e8 20.f7# 1–0

Download PGN

Koniec części pierwszej c.d.n.